World of Warcraft Classic: Living the dream
Een kleine twee jaar geleden, waarschuwde ik mijn wederhelft: ik had immers een aankondiging gezien waarvan ik sowieso van wist dat ik op de kar ging springen, en waar ik ook historisch gezien wist hoe dit er aan toe ging gaan.
De launch van WoW(world of warcraft) Classic!
Er was namelijk nooit eerder dan 2005 en nooit later dan 2007 een spel geweest dat mijn aandacht wist te vangen en te houden als de originele WoW.
Mijn toenmalige vriendin die belde om af te komen en te blijven slapen - eerste wat in mij op kwam was 'shit ik heb raid vanavond'. Mijn beste maat die aan de deur stond om mee naar een feestje te gaan - 'jaja ik kom straks, vertrek al maar' en dan opeens die terug aan de deur krijgen X uur later, na afloop van het feestje serieus beneveld, om dan pas te beseffen dat we al 8 uur later waren. En ga zo maar voort...
Dus, ik zag de aankondiging van de launch en waarschuwde mijn wederhelft, dat mijn sociaal leven daar wel een tijdje ging onder lijden. Ze lachte eens en zei dat het goed was - oooo zalig zijn de onschuldigen, wist zij veel van wat er zou gebeuren!
De jaren tussen Vanilla WoW (zoals dat nu heet) en Classic WoW zijn door velen beleefd op private servers (waaronder mijzelf). Zelden is een spel zo uitgeplozen en alle details herkauwd. Het zorgde ervoor dat - in tegenstelling met Vanilla - we met véél meer mensen Naxxramas( De ultieme eindfase van WoW classic) kunnen beleven dan dat 1% van de player-base die origineel daar op bezoek is geweest.
We zijn nu inmiddels in de laatste van de 6 phases van het originele spel. Naxx is enkele weken uit; anderhalf jaar is in in een waas voorbij gegaan maar ik heb wel 3 level 60's(de maxlevel die je met je karakter kunt bereiken) met complete set AQ40(de moeilijkste content die je in phase 5 kunt verkrijgen) Gear en de eerste scharrels uit Naxx. Ik durf zelfs mijn/played uren niet raad te plegen; maar mijn wederhelft heeft al véél geduld met me gehad! The no-lifing was real!
That said, wat mij echt terug naar Classic pushte, was het gevoel om aan een echte community deel te nemen, meer zelfs, om die zelf mee op te bouwen! In mijn geval zat ik na enkele weken in het guild Ghoul, eerst op Flamelash, nu op Earthshaker, waar ik nog steeds deel van uitmaak. We zijn zeker geen "hardcore" jongens, maar we willen alle "content clearen" binnen een degelijke tijd, en vooral ons amuseren in de tussentijd. Dit heeft mij echt geholpen in de Corona tijd om wat sociale omgang te hebben, en heeft mijn kijk op het leven verandert.
We zitten namelijk op een Europese server, wat wil zeggen dat naast de onvermijdelijke hoop Belgen en Nederlanders, ik mijn avonden slijt op Discord met Denen, Grieken ,Duitsers en tot mijn verrassing een hoop Saudi's en Libanezen (wiens gevoel voor zwarte humor, ik dikwijls nog het meest kan appreciëren van allemaal).
Het groepsgevoel is zo groot, dat wij ook 1 van de weinige originele guilds zijn die nog niet omgevallen zijn in de tussentijd. Shadowlands heeft er stevig ingehakt (laatste expansie WoW retail). We lijden vooral ledenverlies door burnouts van te veel en te hard te spelen - mensen die niet zozeer het guild verlaten voor andere oorden(expansies) maar het spel opgeven. Ik merk het bij mezelf ook op en herinner mij ook dat ik bij de start van originele TBC het ook had gehad.
Maar! Nu wil ik eerst die verdomde content uitspelen die ik 15 jaar geleden nooit heb gezien. KT(Kel'Thuzad) moet eerst omver! Moet! Voorlopig staan we 10/15 ver in Naxx- veeel progressie zat er niet in door de feestdagen. Maar KT moet nu echt omver, anders ga ik classic nooit kunnen loslaten!
Ik hoop dat jullie de meeste van mijn termen hebben kunnen volgen, en als jullie eventueel meer vragen hebben, kan je ze altijd stellen in de reacties!
Tot de volgende!
Koen